Franz Josef
Door: justus smit
Blijf op de hoogte en volg justus
07 November 2011 | Nieuw Zeeland, Franz Josef
Met mijn overgebleven huisgenoten besloten we een paar dagen te gaan kamperen, we vonden een paar zeer mooie campings van de DOC (staatsbosbeheer) terwijl we langzaam de westkust in noordelijke richting volgden tot we in Frans Jozef aankwamen waar het tijd was voor afschijd.
Omdat ik wat start problemen had met mijn auto vroeg ik in het hostel of er een garage in de buurt was, deze was dicht maar de receptionist wist wel iemand, die had al snel het probleem opgelost. Als bedankje bracht ik de heren een paar biertje en de volgende ochtend werd ik wakker met een kater en een baantje in het hostel.
In het hostel werkte ik 2,5 uur per dag in ruil voor gratis overnachting. Ik knapte een kamer op, wat eerst aleen schilderen zou zijn maar als restouratie timmerman wist ik aardig wat houtrot te vinden zodat dit klusje aardig uitliep. Een volgend project was een oud busje omtoveren in een 2 persoons penthous, met klerenkast, tv en afdak om teschuilen voor de regen die maar niet op scheenn te houden, vandaar dat men dit het regenwoud noemd.
Tussen de buien door bewandelden we de vele paden rond de glacier. Eentje bracht ons naar een oude mijn tunnel die nu aleen nog bewoond was door gloeiwormen , in het pike donker hadden we voor het zelfde geld onder een sterren hemel kunne staan.
Vreemd was het om naast de Bergen te wonen, in de auto te stappen en nog geen 20 minuten later op het strand van de zon te genieten terwijl het in Franz Josef gewoon door regende.
Ik liet me overtuigen om te blijven voor de Forks Partie, het enige festivaletje dat hier jaarlijks een paar hondert gecostumeerde feestgangers trekt, lekker wat live muziek.
Met de andere woofer’s (work for acomodation) besloot ik een 2 daagse wandeling te maken. Na een dag pittig klouteren over rotsen, boomwortels en touwbruggen kwamen we aan bij de wildernis hut voor een overnachting. Deze bleek overvol te zijn en we weken uit naar de plek waar de eerst bezoekers van dit gebiet gecampeerd hadden, een grote overhangende rots die genoeg beschutting boot om droog de nacht door te komen. Zo’n 50 meter hiervandaan borrelde er heet water uit de grond , dit vulde 2 natuurlijke baden en bij kaarslicht genoten we de hele avond van de hotpool’s.
Een duitse meid wist me te overtuigen een extra nacht te blijven en na gedag te hebben gezecht tegen mijn colega’s wandelde we de volgende dag zonder zware rugzak verder door de vally tot we na 3 uur bij een aantal mienie glasiers kwamen die ons de weg versperde. Tijd om terug te gaan en wederom van het warme water te genieten.
Na de volgende dag de 17 km naar de auto terug gelopen te hebben was het voor mij tijd om naar de filmlocatie van de hobbit te gaan (Hier mag ik verder niks over zeggen , ik maar drie keer mijn hantekenig gezet onder contracten van gehijmhouding) onderweg stopte ik 2 keer. Een keer bij een strand waar een pinguin colonie woonde en de 2e keer om nog een 2 daagse wandeling te maken voor ik het prachtige regenwoud van de westkust zou verlaten.
Voor ik vertrok vroeg ik bij staadsbosbeheer informatie en die zijden dat het een makelijke wandeling zou zijn. Na zo’n 2 uur stijle paadje op en neer gewandelt te hebben wade ik tot mijn middle door een ijskoude rivier om er vervolgens na nog een uur wandelen achter te komen dat een deel van het pad was weggelagen door een landverschuiving. Vorzichtig bande ik me een weg tot ik het pad terug vond. Na nog 2 uur door een oud berkenbos gewandelt te hebben zag ik in de verte een klein hutje. (Deze zijn speciaal voor wandelaars langs de paden gezet) Hier bracht I de nacht door naast een hoge waterval. Binnen stookte ik het oude potkageltje lekker warm zodat ik verbaast was s’ochtens wakker te worden in een witte wereld. De sneeuw smolt snel en ik nam de tijd om naar de auto terug te lopen.
Ik reed naar het ongelovelijk blouwe lake tekapo waar ik vandaag mijn kostuum voor de film paste.
Voor iedereen thuis, Ik hoop dat het u wel geschied en dat u allen van de pepernoten geniet.
Omdat ik wat start problemen had met mijn auto vroeg ik in het hostel of er een garage in de buurt was, deze was dicht maar de receptionist wist wel iemand, die had al snel het probleem opgelost. Als bedankje bracht ik de heren een paar biertje en de volgende ochtend werd ik wakker met een kater en een baantje in het hostel.
In het hostel werkte ik 2,5 uur per dag in ruil voor gratis overnachting. Ik knapte een kamer op, wat eerst aleen schilderen zou zijn maar als restouratie timmerman wist ik aardig wat houtrot te vinden zodat dit klusje aardig uitliep. Een volgend project was een oud busje omtoveren in een 2 persoons penthous, met klerenkast, tv en afdak om teschuilen voor de regen die maar niet op scheenn te houden, vandaar dat men dit het regenwoud noemd.
Tussen de buien door bewandelden we de vele paden rond de glacier. Eentje bracht ons naar een oude mijn tunnel die nu aleen nog bewoond was door gloeiwormen , in het pike donker hadden we voor het zelfde geld onder een sterren hemel kunne staan.
Vreemd was het om naast de Bergen te wonen, in de auto te stappen en nog geen 20 minuten later op het strand van de zon te genieten terwijl het in Franz Josef gewoon door regende.
Ik liet me overtuigen om te blijven voor de Forks Partie, het enige festivaletje dat hier jaarlijks een paar hondert gecostumeerde feestgangers trekt, lekker wat live muziek.
Met de andere woofer’s (work for acomodation) besloot ik een 2 daagse wandeling te maken. Na een dag pittig klouteren over rotsen, boomwortels en touwbruggen kwamen we aan bij de wildernis hut voor een overnachting. Deze bleek overvol te zijn en we weken uit naar de plek waar de eerst bezoekers van dit gebiet gecampeerd hadden, een grote overhangende rots die genoeg beschutting boot om droog de nacht door te komen. Zo’n 50 meter hiervandaan borrelde er heet water uit de grond , dit vulde 2 natuurlijke baden en bij kaarslicht genoten we de hele avond van de hotpool’s.
Een duitse meid wist me te overtuigen een extra nacht te blijven en na gedag te hebben gezecht tegen mijn colega’s wandelde we de volgende dag zonder zware rugzak verder door de vally tot we na 3 uur bij een aantal mienie glasiers kwamen die ons de weg versperde. Tijd om terug te gaan en wederom van het warme water te genieten.
Na de volgende dag de 17 km naar de auto terug gelopen te hebben was het voor mij tijd om naar de filmlocatie van de hobbit te gaan (Hier mag ik verder niks over zeggen , ik maar drie keer mijn hantekenig gezet onder contracten van gehijmhouding) onderweg stopte ik 2 keer. Een keer bij een strand waar een pinguin colonie woonde en de 2e keer om nog een 2 daagse wandeling te maken voor ik het prachtige regenwoud van de westkust zou verlaten.
Voor ik vertrok vroeg ik bij staadsbosbeheer informatie en die zijden dat het een makelijke wandeling zou zijn. Na zo’n 2 uur stijle paadje op en neer gewandelt te hebben wade ik tot mijn middle door een ijskoude rivier om er vervolgens na nog een uur wandelen achter te komen dat een deel van het pad was weggelagen door een landverschuiving. Vorzichtig bande ik me een weg tot ik het pad terug vond. Na nog 2 uur door een oud berkenbos gewandelt te hebben zag ik in de verte een klein hutje. (Deze zijn speciaal voor wandelaars langs de paden gezet) Hier bracht I de nacht door naast een hoge waterval. Binnen stookte ik het oude potkageltje lekker warm zodat ik verbaast was s’ochtens wakker te worden in een witte wereld. De sneeuw smolt snel en ik nam de tijd om naar de auto terug te lopen.
Ik reed naar het ongelovelijk blouwe lake tekapo waar ik vandaag mijn kostuum voor de film paste.
Voor iedereen thuis, Ik hoop dat het u wel geschied en dat u allen van de pepernoten geniet.
-
07 November 2011 - 07:13
Lenie:
Leuk om weer te lezen. Zo zie je maar, een kater kan ergens goed voor zijn. -
15 November 2011 - 12:20
Pappa Kees:
Veel plezier in je nieuwe baan, kan je weer wat verdienen. Je gaat het mooie weer tegemoet. Bij ons wordt het alleen maar kouder.
Groeten van ons allemaal, ook de opa's en oma's. -
20 November 2011 - 18:31
Pappa Kees:
Je hebt er weer wat bij gezet, leuk om te lezen. Succes bij de filmopname, we zijn benieuwd wat het het gaat worden!
Nogmaals groeten van ons allemaal.
-
21 November 2011 - 20:48
Anne:
argh, de hobbit!!
Ik wil ook! Zo jaloers!
groet uit mistig Holland (ook van Daan)
-
04 December 2011 - 11:02
Hester (zus):
Hee broer,
Leuk om over je avonturen te lezen!
We moeten maar wat reclame maken voor je waarbenjij.nu, want ik heb het idee dat niet iedereen weet dat je weer zulke mooie verhalen schrijft!
Ik vind het fijn wat van je te lezen, want we missen je hier wel hoor!
Enneee,... mocht je heel beroemd worden, dan ken je ons nog wel hè?
Liefs,
Hester (en Sander natuurlijk)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
